1)قدرت اجرای عمل ورفع موانع
2)قدرت تغییر جریان عمل وامکان ابتکار
3)قدرت اختیار وبرآوردن امیال
آزادی در این مفهوم دلخواه همه کس است وکمتر کسی است که حاضر باشد قدرت اجرای عمل وابتکار واختیار را به هیچ قیمتی،حتی به قیمت موفقیت وسعادت ،از دست بدهد.هر کس که از آزادی محروم شود هر که باشد برده است زیرا برده کسی است که محکوم است که برای آوردن خواسته های دیگران به طرق یکنواختی که قبلا تعیین شده اند فعالیت کند.برعکس فرد آزاد کسی است که میتواند به خواسته های خود برسدودر طرقی که قبلا تعیین ومقرر نشده است عمل کند.اما عمل آزادی مستلزم داشتن قابلیت ومهارت است واین قابلیت ومهارت بدون استعانت هوش وخرد وصال نمیدهد.شناخت اوضاع واحوالی که عمل در آن صورت میگیرد برای تامین قابلیت ومهارت عملی ضرورت دارد.شخص حتی اگر بخت با او یاری کند قادر نیست بدون بکار بستن هوش وخرد خود را با موفقیت قرین سازد.کسانیکه بررسی وشناسائی شرایط عمل را جدی نمیگیرند محکوم به شکست اند . هر کس که خود را شیفته ی آزادی معرفی میکند ولی تحقق آزادی را صرفاً منوط به رفع قیود قانونی وسیاسی بداند ،یاشیادیست که میخواهد به این طریق مردم را با فعالیتهای بی نتیجه سرگرم سازد واز تغییر اوضاع وانهدام امتیازات خود جلوگیری کند. که خیالبافیست که هنوز در اسارت نظریه ی خوش بین وساده گیر طبیعت پرستان دیرین مانده است.آزادی طبیعی که فرد در خارج جامعه احساس میکند ،آزادی واقعی نیست وبه سهولت در مقابل موانع وحوادث مزاحم،زوال می یابد ولی آزادی که ناشی از زندگی اجتماعی والزامات ومزایای آن باشد با دوام وقابل اطمینان است.
:جستجو